Ik studeerde in 2013 af aan de Academie voor Beeldende vorming van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten. Mijn eindwerk werd door docenten omschreven als Monumentaal Surrealisme. Dat is een term waar ik zelf niet helemaal achter sta, omdat het surrealisme de fantasie de vrije loop laten, terwijl ik de wereld wil laten zien zoals die is.

Ik ben werkzaam op scholengemeenschap de Meergronden in Almere, waar ik zowel biologie als beeldende kunst doceer. Aan de biologie ontleen ik een groot deel van mijn vormtaal. Ik gebruik gebruik objecten die ik in de natuur gevonden heb als uitgangspunt voor mijn werk. Vaak in combinatie met onnatuurlijke materialen zoals piep- en purschuim. Zo lijken organische hertenschedels geconsumeerd te worden door almaar uitdijende chemische substanties. Toch wordt mijn werk niet luguber of doods. Het worden op zichzelf staande sculpturen die niet aan hun oorspronkelijke rauwheid indoen.